اندر حکایت مقوله من درآوردی "کردی جنوبی"
تعدادی از دوستان در حال تیشه زدن بر ریشه خود هستند و برای بیان وجود خود، حاضر هر کاری هستند. از جمله اینکه خود را کرد بنامند و به هر صورتی شده احتراز خود و زبانشان را از قوم لر بیان دارند.
برادر گرامی این ره که تو می روی به کردستان هم نیست.
قوم کرد قوم بزرگی هستند و شکی در آن نیست اما برخی افراد از این دست حتی موجب بدنامی قوم بزرگ کرد نیز شده اند.
بر خود لازم می دانم که یادآور چند نکته باشم:
1- گویش لکی نیز همچون سایر گویش های لری از مجموعه زبان های فارسی است و انتساب آن به کردی، به نظر احمقانه می آید. برای اثبات این گفته کافیست سری به دیوان ملا منوچهر سایر شاعران بزرگ لر لک زبان بزنید و متوجه شباهت بسیار زیاد این گویش با دیگر گویش های لری می شوید. به جرات می توان گفت که 90% حروف و کلامات آن یا فارسی و یا تغییر یافته آن است. همین دیوان ملا منوچهر را اگر به یک فارس زبان بدهید حداقل60% آن را متوجه می شود.
2- بنده به عنوان یک لر لک زبان فقط زبان کرمانشاهی و کلهری را متوجه میشوم و زبان کردهای شمالی تر را واقعا متوجه نمیشوم، چه رسد به کرد های ترکیه، عراق و...بنده به جرات می توانم بگویم که زبان مردم کرمانشاه(کلهری و...) و هر زبان دیگری که برای من لر لک زبان قابل فهم باشد کردی نیست و شباهت زیادی اززبان لری(لکی) پذیرفته است.
3-نا خواسته اهداف گروهک های کومله و سایر کسانی که حتی آبروی کردهای ایرانی را نیز برده اند، دنبال نکنید و به دام تجزیه طلبی و .. نگردید و کردستان بدون ایران را حتی در باور خود نگنجانید.
4-ایران سرشار از تنوع قومی و زبانی است و حتی در خراسان شمالی5000 لهجه وجود دارد و اگر همه مثل شما فکر کنیم باید چندین هزار کشور تشکیل شود.
لک ها یکی از زیر نظام های قوم لر هستند ودر کنار سایر لرزبانان پاسدار هویت لری و ایرانی خود بوده ودر این راه پیشتاز لر زبانان هستند